Od Autorów i Redaktorów
Leksykon zawiera nazwy najczęściej używane w klinicznej elektroencefalografii. Bazuje na wcześniejszej propozycji (Chartian i współprac., 1974 r.) i zawiera tylko nazwy konieczne do opisywania EEG i do sporządzania protokołu EEG. Wszystkie zjawiska EEG powinny być opisane możliwie najdokładniej w kategoriach częstotliwości, amplitudy, stosunku fazy, kształtu fali, lokalizacji, ilości i zmienności tych parametrów (Brazier i współprac., 1961). Opis powinien być niezależny od parametrów zapisu takich, jak wzmocnienie, szybkość przesuwu papieru, montaże i prezentacja programu komputerowego. Biologiczne i techniczne artefakty, które utrudniają właściwą interpretację EEG, powinny być albo usunięte, albo jeśli jest to niemożliwe, zaznaczone w opisie.
Ocena EEG powinna następować po standardowym protokole, który obejmuje opis i interpretację EEG. Do interpretacji EEG konieczna jest wiedza o wieku pacjenta i stanie klinicznym podczas badania EEG, szczególnie o poziomie jego świadomości i zdolności do współpracy. Interpretacja EEG podsumowuje wyniki EEG i daje kliniczną interpretację w świetle rozpoznania i pytań lekarza kierującego. Terminologia interpretacji EEG powinna podążać za zwykłą neurologiczną i kliniczną praktyką i używać terminów zrozumiałych dla innych lekarzy, niekoniecznie wyspecjalizowanych w EEG.
Elektroencefalografia jest trudną nauką i sztuką, której nie można nauczyć się jedynie z podręcznika. Wobec bogactwa form i wzorów potencjałów mózgowych, najpewniejszym sposobem nabycia umiejętności opisu i rozumienia EEG jest wspólne odczytywanie zapisu z doświadczonym elektroencefalografistą. Do tego jest konieczne jednoznaczne rozumienie pewnych pojęć języka zapisu EEG.
Wprawdzie zapis EEG każdego człowieka jest wyrażony w języku uniwersalnym, który jednakowo odczytuje i rozumie dobrze wykształcony elektroencefalografista angielski, chiński czy polski, to jednak problemy semantyczne dotyczące opisu potencjałów EEG w każdym języku narodowym są takie same.
Wydanie polskiego tłumaczenia terminologii angielskiej pojęć elektroencefalograficznych spełnia dwie istotne potrzeby. Po pierwsze rozumienia nazw angielskich używanych w EEG i po drugie - co jest istotniejsze, wprowadza ujednolicenie polskiego nazewnictwa elektroencefalograficznego dla osób zainteresowanych a zwłaszcza dla elektroencefalografistów. Dzięki temu możemy lepiej się porozumiewać używając jednoznacznie słów dla opisu tego samego EEG.